Historia

Zerwanie współpracy sowiecko-amerykańskiej doprowadziło do podziału Korei w 1946 na 2 państwa. W 1946 i 1947 komuniści przeprowadzili wybory. Utworzone po wyborach Najwyższe Zgromadzenie Ludowe 2 IX 1948 uchwaliło konstytucję ( wzorowaną na sowieckiej z 1936) i powołało rząd z Kim Ir Senem jako premierem, a 9 IX 1948 powstała Koreańska Republika Ludowo- Demokratyczna (KRLD). Niedługo po utworzeniu 2 państw koreańskich Kim Ir Sen rozpoczął przygotowania do podboju Południa. 25 VI 1950 oddziały Koreańskiej Armii Ludowej przekroczyły 38 równoleżnik, rozpoczynając wojnę koreańską 1950-1953. Początkowe sukcesy północy przerwało włączenie się do wojny USA co doprowadziło do panicznego odwrotu wojsk północnokoreańskich i jedynie interwencja Chin uratowała KRL-D

Po rozejmie w Phanmundzom (VII 1953) przystąpiono do odbudowy Korei Północnej ze zniszczeń wojennych. Towarzyszyły temu wzmożone represje wobec społeczeństwa, gdyż w czasie wojny wielu obywateli KRL-D przeszło na stronę „imperialistów”. W gospodarce stawiano na rozwój przemysłu cięzkiego. Ochłodzenie stosunków z ZSRR i zacieśnienie współpracy z Chińską Republiką Ludową spowodowały na początku lat 60. wstrzymanie sowieckiej pomocy wojskowej. Władze rozpoczęły militaryzację społeczeństwa. Kim Ir Sen znajodwał coraz większą liczbę zwolenników, a kult, jakim go otaczano, rozszerzył się na jego rodzinę. W 1972 zrezygnował z funkcji premiera i został prezydentem. Na swojego zastępcę wyznaczył syna, Kim Dzongila.

8 VII 1994 zmarł Kim Ir Sen, władzę po nim objął Kim Dzongil. Pierwsze lata jego rządów przypadły na klęskę głodu, która zmusiła KRL-D do zabiegania o pomoc humanitarną za granicą. Załamanie gospodarcze Północy sprzyjało poprawie stosunków z Południem. W VI 2000 w Phenianie podczas spotkania przywódców obu państw Kim Dzongila i Kim De Dzunga, podpisano deklarację przewidującą rozwój współpracy; dzięki tej deklaracji zapoczątkowano m.in. spotkania rozłączonych przez wojnę koreańską rodzin. Na początku XXI w. KRLD pozostaje nadal państwem typu stalinowskiego z wszechwładną policją polityczną i obozami koncentracyjnymi.

W 2003 Korea Południowa wystąpiła z układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, do którego przystąpiła 1985. Podjęte w tym samym roku negocjacje, w których, prócz obu państw koreańskich, uczestniczyły USA, Chiny, Japonia i Rosja, nie przyniosły żadnych trwałych postanowień, głównie z powodu notorycznego zrywania rokowań przez stronę północnokoreańską. W 2005 KRL-D oficjalnie ogłosiła, że jest w posiadaniu broni atomowej, a latem 2006 dokonała kilku prób z rakietami dalekiego zasięgu.W 2011 po śmierci Kim Dzongila władzę przejął jego syn Kim Dzong Un.

Przyjęcie idei dżucze:

• samodzielność w ideologii – odrzucanie obcych wzorców ideologicznych nie uwzględniających specyfiki, możliwości, tradycji, przeszłości historycznej, aspiracji i dążeń mieszkańców Korei Północnej;
• niezależność w polityce – nieuleganie naciskom politycznym i ingerencjom z zewnątrz, które prowadzą do stopniowej utraty suwerenności, ale prowadzenie własnej niezależnej polityki w kontaktach międzynarodowych; 
• samodzielność ekonomiczna – nieuzależnianie się gospodarcze od innych państw i organizacji, bo prowadzi to do utraty suwerenności politycznej, ale twórcze rozwijanie gospodarczych zdolności własnego narodu przy równoprawnej wymianie handlowej ze światem; 
 

• samodzielna obrona kraju – obrony nie można powierzać innym, gdyż prowadzi to do utraty własnej suwerenności, ale trzeba posiadać własny samodzielny przemysł obron
• ny oparty na własnej myśli technicznej, surowcach i mocach wytwórczych oraz ogólnonarodowy system obrony.